معنی سپهره بند - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(شُ رَ / رِ بَ)

نامدار و مشهور و معروف، مشهور در نیکنامی، کم عمق و سطحی. (ناظم الاطباء)

(سِ پِ بَ)

طلسم و جادو و اعمالی که در نظرها غریب و عجیب نماید. (انجمن آرا) (آنندراج). از لغات دساتیری است. رجوع به فرهنگ دساتیر و رجوع به سپهره بند شود